Marco hing meteen op, nadat hij dat allemaal hoorde. Hij wist nu dat Ramon een gevaar is en dat hij gestopt moet worden, maar hij moet eerst wat "vrienden" opbellen.
---------------------
Jeroen nam zijn mobieltje bijna meteen op.
"Wat wil je van mij, Altena?"
"....hoe wist je dat ik het ben?", vroeg Marco verrast.
"Dat wil je niet weten", antwoorde Jeroen grinnikend. "Ik vraag je het nog een keer: wat wil je van mij?"
"Het is iets over Ramon. Ik weet nu dat hij helemaal pyscho is-"
"Ja, dat weet ik nu wel"
"-maar ik heb een plan om hem te stoppen. Daarbij heb ik jou en je vrienden bij nodig.
""Interresant. Vertel me meer."
--------------------
Ramon klopte op de deur van Marco's huis. Er kwam geen geluid uit de deur, maar de deur stond open.
Hij liep binnen het huis, terwijl hij roept: "Hallo? Marco?"
Plotseling riep iemand:"POLO!"
Ramon had verwacht dat Marco thuis was, maar hij had niet verwacht dat een kleine groepen mensen een zak op zijn hoofd deed, hem met knuppels slaan totdat hij onbewust is geworden en hem in een donker kamer laten, gebonden aan een stoel.
Na wat een eeuw leek te zijn tilt iemand de zak op. Het was niet Marco, dat is wel duidelijk, maar wie dan?
"Wie ben jij?" zei hij uiteindelijk.
Dat was de laatste ding dat hij zich herinnerde.
----------
Marco ontmoette Jeroen en zijn vrienden op een zonnige zaterdagmorgen voor een voetbalveld, waar Ramon met Marco zou voetballen. Marco had bijna alle spullen mee, waaronder een stuk touw, een dummy die precies op Jeroen leek, een cassetterecorder en lijm.
Na drie uur wachten bleek dat Ramon niet kwam. Jeroen en co willen naar huis gaan, maar Marco wou nog wachten.
Om zes uur gaven ze het allemaal op en gingen ze naar huis. Ramon zal toch naar school komen 's maandags.
------------------
Het was woensdag, en Ramon was nog steeds niet opgedoken. Marco begon ongerust te worden. Ja, hij is een pyschopaat, maar hij is ook zijn vriend!
De volgende dag belde hij Ramon's ouders op. Ramon's moeder nam op. "Met Selena Diaz.", zei ze.
"Hallo, mevrouw Diaz.", antwoorde Marco. "Ik ben een vriend van uw zoon, Ramon-"
"Zoon? Is dit soms een grap? Ik heb helemaal geen zoon! Is dit soms een grap?! Be-"
Marco hing meteen op. Vreemd, dacht hij. Hoe kan zij nou vergeten dat zij een zoon heeft?
--------
Op donderdag vroeg hij de directeur over Ramon. Hij zei kalmpjes dat er geen student die zo heet. Hij kreeg dezelfde reacties van de andere leraren van zijn school.
--------
Op vrijdagmiddag belt hij Kevin op.
"Met Kevin."
"Kevin, ik hoorde dat er wat ongelukken waren rond je school. Kan je erover vertellen?"
"Ik weet echt niet wat je bedoelt."
"Ik bedoel dat er een zekere Ramon is dat-"
"Welke Ramon?"
"......niks, laat maar."
Marco hing op. Waarom weet niemand meer wie Ramon is?
-------
Op zaterdag werd Marco wakker met een verschrikkelijke hoofdpijn. Het voelt net alsof dat iets van zijn herinneringen ontbreekt.
Iets dat begint met een R.........
EINDE.
